Varlan

Vayae

Chaos. Wszędzie Chaos.

Skąd: Lodowe Pustkowia

Dołączył: 27-03-2015

Liczba postów: 773

Agnir

Imię: Agnir
Rasa: Człowiek, ale mówi o sobie, że jest "Oczyszczony", cokolwiek miałoby to znaczyć.
Klasa: Szermierz
Wiek: 42 lata. Mimo to wygląda i zachowuje się jak dwudziestopięciolatek
Wygląd:
Agnir posiada ciemnobrązowe, lokowane włosy, przycięte tak, że sterczą mu właściwie na wszystkie strony, dopóki ich nie wygładzi. Ma mocno zarysowaną, kwadratową szczękę i bardzo męskie rysy twarzy. Nie nosi zarostu. Jego dość gęste, zazwyczaj ściągnięte brwi dodają mu pełnego uwagi i surowości spojrzenia. Jego oczy natomiast są czymś, co szczególnie go wyróżnia. Pozbawione źrenic tęczówki oczu zazwyczaj jarzą się różnymi odcieniami zieleni. Agnir mimo to widzi doskonale.
Mężczyzna zazwyczaj ubiera się w ciężką, płytową zbroję, której noszenie nie sprawia mu większych problemów. Na szyi nosi dziwny medalion z ciemnoszafirowym klejnotem, emanujący silną energią. Nigdy się z nim nie rozstaje.
Charakter: O Agnirze można wiele powiedzieć. Pierwszą i najważniejszą rzeczą jest to, że jest dość egoistyczny i interesowny. Zazwyczaj nie robi nic, co nie przyniesie mu korzyści, a przynajmniej tak to wygląda. Stara się zawsze zachować chłodną powagę, ale w niektórych sytuacjach po prostu nie wytrzymuje i parska nagłym śmiechem. Nienawidzi zadawania bólu i tortur, pomimo swojego egoizmu potrafi być empatyczny i czasem miewa "porywy dobroci". Jego ulubionym zajęciem jest walka na miecze, którą ćwiczy gdy tylko ma taką możliwość, oraz flirtowanie z kobietami, w którym zdecydowanie mistrzem nie jest i często dostaje po twarzy. Jest osobą zdecydowaną i dość dobrym przywódcą, ale nie dąży ku władzy, raczej przed nią ucieka, tak samo przed odpowiedzialnością. Ma w sobie sporo dumy i nie pokłoni się przed nikim, kto według niego na to nie zasłużył. Jedną z jego najgorszych i najlepszych cech zarazem jest jego upartość. Gdy coś postanowi, będzie dążył do tego choćby się waliło i paliło, a to zdarza się dość często.
Historia: Agnir, jak wielu uczniów Varlanu, był sierotą. Został porzucony przez rodziców wiele lat temu gdzieś na północy od kraju ludzi, w nadziei, że pożrą go dzikie bestie. Zamiast tego chłopiec został odnaleziony przez smoczycę, pozbawioną skrzydła i jednej łapy, a także potomstwa przez ludzi. Varasghea, bo tak się nazywała, została odnaleziona śpiąca w swojej jaskini przez ludzi, którzy za cel postawili sobie zamordowanie jej i jej młodych, gdy więc zobaczyła "ludzkie pisklę", postanowiła natychmiast je zabić. Gdy usłyszała jednak kwilenie małego dziecka i spojrzała w jego oczy, zrozumiała, że byłby to czyn okrutny. Nie potrafiła zająć się ludzkim dzieckiem jak należy, dać mu mleka czy choćby przytulić, ale robiła wszystko, co w jej mocy, dbała o niego jak o własne młode. Nie wiadomo w jaki sposób, ale udało jej się wychować chłopca tak, by nauczył się chodzić i mówić zarówno w mowie ludzkiej, jak i smoczej. Wtedy przyprowadziła go przed oblicze ówczesnego władcy smoków. Ten postanowił o dalszym wychowaniu chłopaka i szkoleniu go w wielu aspektach, aż nie osiągnął wieku lat ośmiu. Smoki uznały, że od teraz musi sobie radzić sam i wysłały go na wschód, za doliny krasnoludów. Tam zniknął na kilka lat i wrócił, z tajemniczym skarbem - medalionem z ciemnego jak noc szafiru, przepełnionego ogromną, niezrozumiałą mocą. Poprosił smoki o dalszą naukę, a one się zgodziły.
Gdy osiągnął wiek lat dwudziestu bestie oznajmiły mu, że nie mogą nauczyć człowieka już nic więcej i opowiedziały o Varlanie. Agnir udał się do niego, podróż piechotą zajęła mu rok. Nie spodziewał się ciepłego powitania, a jednak Varlan przyjął go z otwartymi ramionami. Tam szkolono go dalej, aż do ataku Sekty. Od tego czasu Agnir był nic nie znaczącym człowiekiem gdzieś w tłumie, na którego nikt nie zwracał uwagi. Ale postanowił, że chce, aby i o nim kiedyś śpiewano wspaniałe pieśni, które nocami nuciła mu Varasghea. Wziął udział w bitwie o Varlan, świetnie wykorzystując swoje zdolności władania bronią białą, jednak uznał, że to jeszcze nie jest jego czas. Czeka na moment, gdy wydarzy się coś, dzięki czemu stanie się znany. A wie, że ten moment może nadejść niedługo.
Umiejętności:
-Perfekcyjnei walczy bronią białą taką jak miecze, glewie, szpady i inne im podobne, chociaż walka toporami i młotami nie idzie mu zbyt dobrze.
-Potrafi zwinnie się poruszać w płytowej zbroi, a to zdecydowanie jest niezwykła umiejętność
-Jest odporny na skrajne temperatury, chociaż ogień nadal może go poparzyć
-NAPRAWDĘ zna się na smokach. Ponadto potrafi się z nimi dogadać.
Inne:
-Agnir został wychowany przez smoki, dzięki czemu doskonale się na nich zna. Pisze o nich książkę, czasami rozmawiał na ich temat z Arliamem.
-Od czasu, gdy zdobył dziwny medalion, Agnir nie starzeje się w normalnym tempie.
-Moc zaklęta w medalionie Agnira jest niepojęta, nikt nie byłw stanie stwierdzić, czym właściwie ona jest
-Jest magicznym beztalenciem
-Agnir nie umie i nie lubi jeździć konno
-Nie wiadomo, co działo się z nim w czasie, gdy został wysłany na wschód przez smoki. To wtedy właśnie jego tęczówki straciły źrenice, a twarz nabrała surowości

---

Freki - Demon, Duch Opiekuńczy | Agnir - Człowiek, Szermierz | Leiva Blackwell - Człowiek, Czarownica
Ingelise - Huldra, Uzdrowicielka  | Bjorn Herjolf - Krasnolud, Wojownik/Bajarz | Rasvaghar - Smok, Czarny Mag
Saelethil/Kyrthar Keynore -  Drow, Czarnoksiężnik

It’s my descent, a familiar pain
Of watching all I believed fade away